Даследаванні айчыннай гісторыка-культурнай спадчыны ў Заходняй Беларусі (1921–1939 гг.)

Abstract

Артикул прысвечаны адной з нераспрацаваных праблем гістарычнай навукі. На падставе шырокага кола крыніц прааналізавана дзейнасць беларускіх і польскіх арганізацый, устаноў, приватных асоб у справе вывучэння гісторыі і культуры заходнебеларускіх зямель. Некаторыя крыніцы ўпершыню ўведзены ў навуковы ужытак. Робіцца выснова, што інтэлігенцыя разглядала гістарычныя даследаванні ў якасці сродку захавання беларускага насельніцтва ва ўмовах палітыкі паланізацыі ў II Польскай Рэс- публіцы. Гісторыя і культура Беларусі падаваліся пераважна праз прызму нацыянальна- і хрысціянска- дэмакратычных поглядаў інтэлігенцыі. Аўтар звярнуў увагу на краязнаўчы рух, працы некаторых польскіх вучоных, якія па зместу, вывадах часта разыходзіліся з ідэалагічнымі ўстаноўкамі кіруючых колаў польскай дзяржавы. Узгадваюцца таксама даследаванні прадстаўнікоў этнічных меншасцей.